|
Langue de Barbarie bij Saint Louis in Senegal dreigt in zee te verdwijnen.
Ik was van 14/12 tot 24/12/2017 op de Langue de Barbarie bij Saint Louis in Senegal en wel in het stadje wat gekend is als Quartier des Pêcheurs. Ik was uitgezonden door de vrijwilligersorganisatie PUM Netherlands senior experts uit Den Haag om een groep viswerkers ( allemaal vrouwen) te adviseren
De nieuwe verwerkingslocatie is in Maart 2017 geopend door de President van Senegal maar tot op heden heeft men er nog nauwelijks gebruik van gemaakt.De visserijgemeenschap zit met z’n allen op de Langue de Barbarie in het Quartier des Pêcheurs en het betreft hier inclusief familieleden ongeveer 30.000 mensen (niemand weet exact hoeveel) samengepakt op een strookje land van 3,5 km lang en 0,5 km breed. Deze situatie geeft door een enorm gebrek aan discipline betreffende huishoudelijk afval en de aanwezigheid van flinke aantallen geiten gewoon een enorme vervuiling van de rivieroever en het strand aan de oceaanzijde .
Het in gebruik nemen van een nieuw gebouwde locatie om vis te verwerken middels zouten, drogen of roken. De manier van roken is heel anders dan in Europa en na afloop van het rookproces kan de vis enkele maanden zonder koeling bewaard worden. In het Quarties des Pêcheurs valt het op dat de bevolking slechts ten dele goed Frans spreekt,men spreekt er vooral de lokale taal Wolof. Dit in tegenstelling tot het meer Franstalige stadsdeel Saint Louis wat op het eiland tussen de Langue de Barbarie en het vasteland in de monding van de delta van de rivier de Senegal gelegen is.
Saint Louis bestaat uit drie stadsdelen Langue de Barbarie met het Quartier des Pêcheurs ( op een schiereiland) , Saint Louis (op een eiland) en Sor wat op het vasteland gelegen is en deze drie stadsdelen zijn door bruggen met elkaar verbonden. Sor is trouwens grotendeels omgeven door wat men in Nederland natte natuur noemt en waar de overigens geringe daling en rijzing van eb en vloed vrij spel heeft.
Maandag 18 December bezocht ik met een begeleider de aanvoerplaats voor vis op de Langue de Barbarie. Honderden mensen stonden te wachten op de boten voor hun dagelijkse portie vis voor de maaltijd. Filmen en fotograferen kon op dat moment niet omdat de mensen dat niet wilden dus kan men dat maar beter nalaten. Er heerste een wat gespannen sfeer denkelijk omdat de mensen erachter kwamen dat er deze dag niet voor ieder genoeg vis zou zijn voor de dagelijkse maaltijd. De aangevoerde vis betrof alleen wat Bonga ( Ethmalosa fimbriata ) en wat harders zodat we konden vaststellen dat de echte aanvoer vanaf de zee het deze dag liet afweten.
Bonga en harders worden meest op de grens van de rivier en de zee gevangen. Ook hier valt het totaal gebrek aan hygiënebesef op bij het ter verkoop aanbieden van de vis. Noordelijk van het Quartier des Pêcheurs had ik een ontmoeting met een strandvisser (zonder boot) die zijn netjes juist buiten de branding uitzet. De man gaf aan ongeveer 40 kg vis per 24 uur te vangen wat ik nog helemaal niet zo slecht vind. Noordelijk van de bebouwing op de Langue de Barbarie bevind zich een nog onaangetast breed strand met duinvorming en zelfs nog wat bomen wat zichzelf onderhoudt. Op Donderdag 21 December bekeek ik ook de werken aan de kustversterking waar men door het bouwen van een muurtje verdere schade aan de gebouwen probeert te voorkomen.
Het probleem is dat men het stadje vanaf 1950 op een strandwal (allemaal fijn zand) heeft gebouwd waardoor de ophoging door natuurlijke duinvorming gewoon ophoudt. Duinvorming staat of valt met de aanwezigheid van duinvegetatie ( die het zand vasthoudt) en die is door de bebouwing en andere menselijke activiteiten geheel verdwenen. Noordelijk van het stadje op de landtong tref je dus nog wel duinvorming aan met aan de ene kant de rivier de Senegal en aan de andere kant de Atlantische Oceaan met naar schatting toch een strand/duin met een hoogste niveau van 4 tot 5 meter boven de zeespiegel. Nu gaat er bij de stadsbebouwing meer zand weg dan erbij komt wat nog verergert wordt doordat elke dag veel mensen op het strand in de weer zijn met hun boten en men verder ook nog het aanwezige zand benut om gebouwen neer te zetten.
De afwezigheid van bestrating doet de rest ( zand waait weg) en het gebied zal ook wel te maken hebben met bodemdaling door het gewicht van de bebouwing. Naast de nu aangevangen werken is de enige echte oplossing bestaat eruit het strand over een flinke breedte ophogen en ook richting zee flink breder te maken middels hopperzuigers zoals men dat ook op de Nederlandse kust toepast. De nu nog altijd geringe zeespiegelrijzing moet men wel meenemen in de herstelplannen maar is niet de hoofdoorzaak van de problemen die er al langere tijd spelen. Het feit dat men lang geleden ( 1950 ?) beslist heeft op de strandwal/duin te gaan bouwen is er de oorzaak van dat er steeds meer kustafslag is. Ik ben elke dag wel op het strand aanwezig en kom er door de vele gesprekken met vissers meer en meer en achter dat ik uitgenodigd ben in een verkeerde periode wat betreft de visserij. In deze periode zit er nooit geen vis en de betere vangsten zijn dus van Januari tot Mei met een piek in Maart.
Ook gaf men aan dat er mogelijk sprake is van overbevissing door de vele eigen schepen maar ook door de aanwezigheid van vele illegale buitenlandse schepen die op de kusten van West Afrika actief zijn. Dat laatste is een wijd en zijd bekend fenomeen maar is kennelijk niet afdoende te bestrijden mede door de link die er is tussen de buitenlandse schepen en de lokale vissers. De laatste dag heb ook de zandafslag en de schade en verloren gaan van woningen op de Longue de Barbarie bij het Quartier des Pêcheurs kunnen bekijken fotograferen en filmen. Dit is een serieus probleem omdat vooral op het zuidelijk deel van het Quartier des Pêcheurs de bebouwing door ondermijning van de fundaties aan de oceaanzijde omver vallen en dus verloren gaan. Er zijn al heel wat huizen niet meer bruikbaar omdat ze op instorten staan en andere zijn reeds geheel verloren gegaan wat door sommige bezoekers toegeschreven wordt aan klimaatsverandering en bijbehorende zeespiegelrijzing. En onjuiste veronderstelling omdat een zeespiegelrijzing van b.v. 20 cm in 100 jaar nooit de oorzaak kan zijn van deze problemen. Mij is in gesprekken met lokale mensen gebleken dat het strand half de jaren zestig 2-3 meter hoger lag (en dus ook veel breder was) dan tegenwoordig.
Een muur die volgens lokale mensen in 1964 ( in de Franse tijd) is gebouwd mogelijk omdat er toen ook al problemen waren of omdat men nieuwbouw mogelijk wilde maken is vooral naar het meest zuidelijke gedeelte nagenoeg geheel verdwenen waardoor de branding nu constant de bebouwing raakt.Deze toestand maakt dat de bebouwing ter plaatse er nu geheel onbeschermd bij ligt en verloren zal gaan op niet al te lange termijn waardoor het nu echt vijf over twaalf is op deze locatie.Er wordt wel studie gedaan naar de problemen en wat er aan te doen is. Het Nederlandse kennisinstituut Deltares is hierin betrokken maar de uitkomsten van deze studies laten nog 2 jaar op zich wachten waarna er ook nog kostbare kustbeschermingswerken dienen plaats te vinden.
J.Albregtse 14/1/2018 br43@zeelandnet.nl
|
