|
Na een voorspoedige reis met Garuda
Airlines werd op het vliegveld van Padang afgehaald door Aulia
Sulaiman lokale vertegenwoordiger van PUM. Na nog een uurtje met de auto
arriveerde ik met het gezelschap in de namiddag bij het hotel
in Pariaman. De komende dagen verliepen heel anders dan ik verwacht had. De
informatie die ik gekregen had was veel te summier.
Ik had verwacht met de
vissersschepen mee te moeten om te kijken waar de problemen liggen en wat
er aan gedaan kan worden en was hier ook op voorbereid. Echter ik werd
overal mee naar toe genomen o.a. naar de visserijschool, zeevaartschool,
middelbare school en naar diverse vergaderingen bij de gemeente zodat het
maar moeilijk was vast te stellen wat het eigenlijke probleem in de visserij
was en ik dacht dat ik daar toch echt voor was benaderd. Overigens
werden er ook best wel zinnige vragen gesteld zoals de vraag wat men in
Nederland doet wanneer er te veel vis wordt aangevoerd en waar geen
klanten voor zijn. Men wil een vissershaven omdat tot de dag van vandaag de
schepen op het strand aanlanden wat natuurlijk veel extra werk geeft.
Ik heb geholpen met het opstellen
van een rapport waarin ik mijn zienswijze gaf op de nieuw aan te leggen
haven met voorzieningen voor de vissers en hoe een link te leggen naar het
toerisme wat men verder wil ontwikkelen. Dit rapport moet eerst naar de
provinciale regering en daarna naar de regering in Jakarta waar
uiteindelijk de financiële middelen vandaan moeten komen. Men wil
vooral proberen het toerisme uit westerse landen stimuleren omdat tot
nog toe nagenoeg geen westerse toeristen Pariaman aandoen. Reden dat er nu
weinig toerisme is vanuit westerse landen in Pariaman komt door het feit
dat alle buitenlandse toeristen reizen via het vliegveld Medan waardoor ze
Pariaman links laten liggen.
Omdat er zeer weinig hotels zijn in
Pariaman zoekt men een investeerder eventueel uit het
buitenland die wil investeren in een ***** hotel. Met name de
locoburgemeester van Pariaman is erg actief op het gebied van toerisme en
heb enige keren met hem de huidige situatie bekeken o.a. op het
strand en op de eilandjes voor de kust. Zoals overal op Sumatra is de
vervuiling van stranden, eilandjes etc. met afval zoals plastic flesjes,
bekertjes enz. gewoon veel te hoog en hier moet nodig wat aan gedaan worden
wil men in Pariaman het visitekaartje van West-Sumatra worden.
De kleinschalige vissers (het
gaat om 100 kleine schepen), landen dus hun vis aan via het strand
wat op zich toeristisch gezien een geweldig onderwerp is om in een ver
buitenland een beeld te creëren van Pariaman en dat vooral wat betreft
authenticiteit. Er wordt gevist met lijnen (met de kol) met een haak
zoals men vroeger op IJsland gebruikte om kabeljauw te vangen en men vist
daarbij soms wel tot honderd meter diepte. Vissers met staand want zag ik
niet veel en het netwerk was heel anders dan bij ons (geen monofil) maar
dat zal wel te maken hebben met de aanwezigheid van de vele
koraalriffen.
Visserij met sleepnetten is verboden
en hier wordt net als bij ons op gecontroleerd hoewel we hier
natuurlijk praten over enorme zeegebieden. De vis wordt veelal verkocht op
de lokale markt maar ik ontmoette ook een vishandelaar die exporteert naar
Japan en naar Italië. Deze vis voor Italië gaat via Schiphol dus probeer ik
deze man nu in contact te brengen met een Nederlandse importeur van
consumptievis uit de tropen. Het eigenlijke probleem van de vissers
kwam ik pas de laatste dag voor vertrek achter en dit kwam m.i. omdat ik
veel te weinig gelegenheid kreeg om in contact te komen met
vissers. Ik had graag natuurlijk ook graag eens een paar keer meegegaan om
te gaan vissen en ook eens te kijken waar er verbeteringen mogelijk
zijn.
Het komt er op neer dat men de
bestaande traditionele vloot wil moderniseren met moderne navigatiemiddelen
zoals GPS en echolood. Er zijn 15 (grotere schepen tot 16mtr)
die GPS hebben en die vangen meer. De overige vissers hebben de financiële
middelen niet om een GPS aan te schaffen en bijkomend nadeel is dat je
steeds verder achterop komt. Te samen met de aanleg van de haven is
modernisering van de vissersvloot met moderne middelen momenteel hetgene
waar men aan dient te werken eventueel met wat ondersteuning vanuit het
buitenland. Vooral de locoburgemeester van Pariaman is erg actief op
het gebied van toerisme en wil vooral meer westerse toeristen naar zijn
stad halen die er nu gewoon niet zijn. Voor wie Pariaman wil bezoeken de
luchthaven is Padang(01:45 u vliegtijd vanaf Jakarta) op een uurtje rijden
vanaf Pariaman. Er zijn 6 accommodaties waar je kunt overnachten en
de betere hotels vindt je in de nabijgelegen plaats Bukittinggi.
Jaap Albregtse 21/01/2015 br43@zeelandnet.nl
|